Pffff. Wekkertje gaat wel weer een beetje vroeg, maar ja, hoe vaak ga je nu naar de grote muur? Eeeh, ik bedoel de Grote Muur. Dus na het ontbijt meteen op weg. Onderweg een bezoek gebracht aan een fabriek waar ze cloissonee maken. Nou heb ik zo’n zelfde fabriekje wel eens in Frankrijk bezocht, dus wat is hier nou zo bijzonder aan? De kleur blauw. Zit een verhaaltje aan vast. Na de grote brand (zie een van mijn epistels eerder) als gevolg van blikseminslag wilde de keizer zo veel mogelijk spullen gered hebben. Iedereen dus zoeken als een bezetene, maar noppes. Totdat (!) een van de eunuchen een kleine vaas (dacht ik, jeetje ben soms zo slecht in details) vond tussen het as. De keizer vond deze vaas zo mooi dat hij de handwerklieden opdracht gaf er nog een paar bij te maken. Precies hetzelfde. Dikke stress dus, want niemand wist hoe dit gemaakt was. Het leek wel porselein, maar ze vonden uit dat het koper was met een laag erbovenop. Iedereen uitproberen, want falen betekende niet veel goeds. Totdat (!) een van de jonge leerlingen een droom had waarin, in raadsels, uit de doeken werd gedaan hoe de vaas tot stand kwam. De clou was een bepaald kruid en de temperatuur. Door de brand in combinatie met een bepaalde (kruid), had een simpele koperen vaas een prachtige blauwe kleur gekregen. Probleem opgelost. Niemand de doodstraf en een fabriekje erbij.

Ik moet zeggen dat we het erg interessant vonden. Ook de bijbehorende winkel had geweldige spullen, maar na het al eerder genoemde dekbed met twee kussens (groot formaat, please), zag ik een 1,25 meter hoge vaas niet meer zitten. Gelukkig hadden ze wel wat leuke kleine zaken. Helaas viel hier over de prijs niet te handelen. Wel bij hogere bedragen. En ze konden alles opsturen naar Holland inclusief verzekering en transportkosten was de prijs. Sure.

Op naar de muur nu en het wordt nu wel tijd om souveniertjes te kopen, dus handelaars kom maar op. Ik ben er helemaal klaar voor.

Onderweg legt Jessica ons weer netjes uit wat de muur is (niet aan-een-stuk), waar en waarvoor de muur is (afscheiding en later verdediging van de zijderoute), etc. We zijn laf geweest, want we hebben voor de kabelbaan naar boven gekozen. Wees gerust, we zijn afgestraft omdat we bij de weg naar beneden de verkeerde afslag namen en dus vervolgens weer naar boven moesten. Bij de start van de kabelbaan krijg ik al wat verkopers om me heen en hoor ik al wat prijzen. Jessica zegt ook nog even wat haalbare prijzen zijn. Mooi, dank voor de info. Als we weer beneden zijn praten we verder.

De kabelbaan naar boven doet een beetje wintersporterig aan. Vergeet je ski’s bij het uitstappen niet. Boven zijn we bij toren 14 en we moeten bij toren 8 (uiterlijk) weer naar beneden om weer bij ons beginpunt aan te komen. Daar zit Jessica op ons te wachten. Boven op de muur is het prachtig. Geweldig uitzicht naar alle kanten en nog redelijk rustig. We fotograferen en video-en wat af! Maken heel veel vrienden boven, o.a. groepjes studenten die met ons op de foto willen. Als we toestemmen wil de rest ook. Goed hoor, geen probleem. “Hello! No ingrish. Welcome to China. Bibi”. Gigantisch wat een bouwwerk en wat een mensenlevens heeft dit gekost. Miljoenen. Maar dan heb je ook wel wat. Bijna 6.000 km lang bouwwerk.

Als we bij toren 8 naar beneden gaan kiezen we dus de verkeerde richting. Daar komen we achter als we (bijna beneden) een plattegrond zien, dus ... weer naar boven en dan de goeie afslag nemen. Klokslag 12.30 uur staan we beneden. Op de afgesproken tijd. Even voor we Jessica zien doe ik mijn eerste aankoop. Chopsticks worden me aangeboden voor 120. Uiteindelijk koop ik ze voor 10 Yuan.

Later koop ik aan een kraampje twee T-shirts (van 180 naar 40 Yan) en nog wat prullaria. Niet te geloven hoe je hier moet pingelen. Vind het leuk. Vlado blijft een eind uit mijn buurt. Het afrekenen doet hij wel. En hij moet me er steeds weer even aan herinneren wat de koers ook al weer is. Ben nou eenmaal niet goed in het onthouden van cijfers. Dus, twee T-shirts en een partij chopsticks later schuiven we voor de lunch aan in een restaurant wat eruit ziet alsof je buiten zit. Een soort kas met heggetjes als scheiding tussen kleine eetruimtes. Wel grappig.

Misschien een handige tip als je wordt lastig gevallen in het buitenland door mensen die je iets willen verkopen: bied zelf ook iets aan. Zo heb ik al een paar keer m’n ANWB boekje over Beijing in de aanbieding gegooid. Vlado kreeg een “Lolex” aangeboden, heeft ‘ie overigens afgeslagen. Een andere keer werd een “Lolex”aangeboden waarop hij spontaan zijn eigen horloge aanbood. (Krijgertje van de RET). De verkoper wilde onmiddellijk ruilen. Dat was dan weer minder. Toch ... bied zelf ook iets leuks aan.

Goed, het volgende doel was een bezoek aan een Hutong wijk. Heel gezellig buurtje, wijktoiletten, etc. We werden in een riksja rondgereden en kregen uitleg van een plaatselijke gids. Jessica had wat “problemen” met de chauffeur en een beetje de smoor in. Problemen, problemen. We zijn in een van de huisjes geweest. Iemand die ook een aantal beo’s had (“Ni Hao”). Leuk, maar fris, zo achter het fietsje. Na het ritje meteen een porseleinfabriekje ingeloodst en ... zonder spullen naar buiten gekomen.

Aangezien het programma van morgen anders is geworden, zien we vanmiddag ook nog de Lamatempel. Tegen sluitingstijd, dus ... hop, hop, hop. Snel foto’s nemen, zien we vanavond wel wat erop staat (geintje!). De lamatempel (ook wel Paleis van Harmonie en Vrede) is ooit de residentie van een prins geweest. Een groot Maitreya-beeld van 8 meter onder de grond en 20 meter er boven uit één stuk hout (Sandelhout) gehouwen. De reis naar China vanuit Tibet heeft 3 jaar geduurd en toen het snijwerk nog.
Deze tempel is druk in gebruik. Overal mensen die wierrook branden. (Three for respect Buddha).

Als diner (speciaal voor Mike even wat details) staat er Peking-eend op het menu. Ik verwachtte eigenlijk van ales, maar niet dat wat we kregen. Namelijk iets wat we standaard bij Tai Wu in Rotterdam eten en wat wij pannekoekjes eend noemen. Stukje eend tesamen met reepjes komkommer, fijngesneden ui in pannekoekje doen. Met sojasaus. Alles oprollen en happen.
Andere gerechten ook nog erbij, kortom er bleef heel veel over. Te veel besteld en toch wel een beetje kort op de lunch gegeten.

’s Avonds beetje gerelaxt. Ja, het is natuurlijk ook nog een soort vakantie... O ja, wijntjes gedronken.

Morgen beetje uitslapen. Gaan om 09.00 uur op pad.