Het hotel is Geweldig! Zeker het kamermeisje. Toen we gisteravond op de kamer waren, was deze “slaapklaar”gemaakt. Handdoeken omgewisseld, gordijnen dicht, bed opengeslagen. Flesjes water aangevuld.

Na een goed ontbijt zorgen we dat we om half tien klaar staan in de lobby. Jessica maakt haar korte reputatie helemaal waar. Ze is te laat. De eerste die we op de hele tour meemaken die te laat is. Haar excuus: ze kon de metro niet in (te volle trein). Komt ons bekend voor.

Dan gaan we (met auto met chauffeur) op weg.

De eerste stop vandaag is de Verboden Stad. Het keizerlijk paleis (allemaal “The Last Emperor” nog een keer kijken!) heeft een oppervlake van 720.000 m2 en werd van 1420 tot 1911 gebruikt als zetel van de Ming en Qingkeizers. Bouwen kostte 17 jaar.
We komen aan op de noordkant van het complex. (Eigenlijk de minst populaire kant. De meeste mensen naderen via het Tian‘anmen-plein.) Aan de overkant van de weg is een kunstmatige heuvel (Kolenheuvel) opgeworpen met de grond die bij het graven van de grachten van het complex over was. Hebben ze natuurlijk meteen prachtig gebouwtje opgezet (Paviljoen van de Eeuwige Lente). Dan komen we dus meteen in het Keizerlijk Paleis. Super, de staat waarin de gebouwen zich bevinden. Nog prachtige, heldere kleuren. Mooi!
De verhalen die gidsen overal omheen vertellen zijn eigenlijk nog het leukst. Zo moest de keizer (natuurlijk) voor nageslacht zorgen en daar had hij o.a. concubines voor. Door het kiezen uit een bundel stokjes met daarop de namen van de streng geselecteerde dames, werden drie dames in kamertjes gelaten. Dan volgde nog een dokterskeuring om te zien of ze nog niet zwanger waren en dan koos de keizer een van de drie dames uit. Vervolgens mocht hij een uurtje met haar doorbrengen. Niet langer. Na een uur werd hij door een eunuch (www.google.nl) zachtjes geroepen, na vijf minuten werd hij iets luider geroepen en na nog eens vijf minuten werd hard geroepen dat het tijd was. Toen ik vroeg waarom hij maar een uur de tijd kreeg, was het antwoord dat hij zich niet te veel mocht inspannen. Een ander verhaal was het nut van grote bronzen potten die buiten stonden. Aangezien alle gebouwen van hout waren, werden deze vol met water gehouden als eventueel bluswater. Verder veel mooie interieurs gezien. Alle gebouwen werden op het zuiden gebouwd, zodat de zon zo laat mogelijk in het jaar nog de gebouwen zou verwarmen.
Op het terrein is ook een afgedekte waterput te vinden. Verhaal erbij: Wanneer een concubine nooit door de keizer werd “uitgenodigd” (en naar ik begreep waren het niet echt productieve mennekes) dan werd ze soms zo wanhopig en teleurgesteld, dat ze de waterput indook. Uiteindelijk is toen de waterput afgedekt met een enorme massieve stenen deksel.
In de museumwinkel kopen we een boekje met prachtige foto’s van Beijing en we verlaten het terrein via de zuidkant (Tian’an Men -Poort van de Hemelse Vrede-) naar het Plein van de Hemelse Vrede. Onderweg worden we aangesproken door verkopers van prularia, maar ook fotoboekjes en ik scoor nog een mooi exemplaar over de Grote Muur (waar we morgen naar toe gaan). Laut, het is maar goed dat je er niet bij was. Uiteindelijk een kwart voor betaald, (ca. 2 Euro) en dan hebben ze duidelijk nog winst.

We gaan onder de grote weg door naar het Tian’anmen plein. De gids rept met geen woord over wat er in 1989 heeft plaatsgevonden. Op het plein staan we daar toch nog even bij stil. Het is een gigantische ruimte waar (volgens zeggen) 1 miljoen mensen een plaatsje kunnen vinden. Jammer dat er twee muren met schermen waren neergezet, waar continue pr filmpjes op werden gedraaid. Heel jammer, want het breekt het plein in tweeën.

We boffen deze dag weer met het weer. Het is een stralende dag.

Na de lunch op weg naar een demonstratie van een zijde-fabriek. Een leuke en duidelijke uitleg gekregen van hoe de zijde gemaakt wordt. 'Zijde voor Dummies'. En dummies zijn we, want we komen naar huis met een dekbed en twee kussens. Leve de bagagekilo's. Voordat jullie nu allerlei voorstellingen krijgen van grote, volumineuze verpakkinngen. Niks daarvan. Zij hebben de hele zwik vacuum getrokken zodat we nog een redelijk plat pakketje over hebben gehouden. Ben benieuwd hoe het er strakjes in Nederland uitziet.

Volgende locatie: de Hemelse Tempel, gelegen in het zuiden van Beijing. Gebouwd in 1420. Hier werden door de keizers offers gebracht aan de hemel om regen en een goede oogst af te smeken. In 1890 moest de Hal van het Oogstoffer na een brand door blikseminslag herbouwd worden.
In de parken om de gebouwen heen zitten (met name oudere mensen) tijdens deze prachtige dag te kaarten. Sommige dansen er lustig op los (zonder muziek). Als we foto’s nemen en video-opnamen maken vinden ze het geweldig.

Op weg naar de auto wippen we nog even een thee-huis in, waar iemand ons heerlijke soorten thee serveert (vergezeld van pinda’s?!!) en vervolgens ons probeert thee te verkopen voor bedragen tussen de € 20 en € 40 per busje. Als ik weiger krijg ik er al snel twee voor € 20. Niet dus. Ik heb al thee. Die koop ik altijd een stuk goedkoper op de Kruiskade bij de Chinees.

Op naar het hotel en na het diner in een restaurantje in de buurt nemen we ’s avonds nog even een afzakkertje in het hotel.

Morgen weer vroeg op, want om 08.00 uur worden we opgehaald.