De zesde dag (12 oktober): De trein ... Kirov ... Glazov ... Belezino ... Perm ... Ekaterinburg (1778 km)
Dit wordt de eerste dag (24 uur) in de trein. Om precies acht uur word ik wakker. Redelijk geslapen (wat kun je verwachten). In m’n coupe iemand die snurkt, de coupe naast me iemand die snurkt, dus volgens mij ben ik mee gaan doen. If you cannot beat them, join them.
Ontbeten met de spullen die we gisteren gekocht hebben. Brood, worst, beetje yoghurt, mandarijntje, kopje thee, kopje cappucino. (Heet water is in ruime mate aanwezig) Wie doet ons wat? Eerste stop die we bewust (=wakker) meemaken is Kirov. Klein industriestadje op 917 km van Moskou. Uurtje tijdverschil erbij. Zitten we in verhouding tot Nederland op +3. Moskou +1. We zijn dan zo’n 12,5 uur onderweg. Hier staan mensen op het station die spullen aan de man proberen te brengen. Voor zover ik kan zien, heel veel speelgoedbeesten. Vlado stapt uit om de benen te strekken en video-filmpje te maken. Mag niet! Geen video. Na een minuut of tien vertrekken we weer. Ook door het weer ziet het er allemaal een beetje troosteloos uit.
Iemand geinteresseerd in Kirov? Komt ‘ie dan: Kreeg de naam van Sergej Kirov. Was partijsecretaris van de Communistische Partij van Leningrad. Werd gezien als vriend van Stalin, maar werd uiteindelijk in opdracht van Stalin vermoord. Kirov was zo populair en kundig dat hij mogelijk een bedreiging ging vormen voor Stalin. De stad Kirov heette tot 1934 Vjatka en tot 1980 Khylnov. Kirov was een van de velen die door Stalin werden verdonkeremaand. Of geexecuteerd of verbannen naar een concentratiekamp. Aangezien dat vernietigingskampen waren was het resultaat vaak hetzelfde.
We maken kennis met de mensen in de coupe naast ons. Zijn twee Brazilanen. Een huisarts en een gynaecologe, altijd makkelijk zo in de wildernis. Zij gaan tot Novosibirsk (Siberie), want ze durven nog niet verder. Hebben te veel verhalen gehoord in Brazilie. Alsof het daar allemaal zo jofel is ... We drinken wat in de restaurantiewagen (ik ben meteen van m’n wijn-mode af. Niet te betalen hier!) en worden uitgenodigd voor het delen van hun Port. Kan vervelender en de 20-jaar oude port die ze op het vliegveld van Muenchen hadden gekocht smaakte prima. Uit hun en onze tassen kwamen zakken pistachenootjes en het feest was compleet. Erg gezellig. Nog even een Lonely Planet uitgewisseld gekregen voor de avonduren.
Gedurende de dag verandert het tijdverschil +1. Zitten nu dus op Moskoutijd +2. (NL +4)
Leuke bijkomstigheid is dat Rodrigo (zijn vrouw heet Maria) Russisch spreekt en leest. Ooit dacht hij dat Rusland het helemaal zou maken (Glasnost, Perestrojka), maar dat viel een beetje tegen. Nu wil hij in ieder geval vaak naar Rusland op bezoek en is erg jaloers op de trip die wij gaan maken via het Baikalmeer, Nationaal Park Terelj in Mongolie en uiteindelijk Peking.
We eten ’s avonds Noodles die we zelf mee hadden genomen met brood/beleg wat we nog uit Moskou hadden. Appeltje en spelletjes doen, lezen.
Als het begint te schemeren komen we Perm en het begin van het Oeralgebergte binnen. Perm heette van 1940 – 1957 Molotov, naar Vjatsjeslav Molotov. (Premier en later volkscommissaris van buitenlandse zaken). Na de destalinisatierede van Chroesjtsjov in 1956 werden de helden van Stalin niet echt meer gewaardeerd. Molotov ging toen weer Perm heten.
Toen we instapten (Moskou) hadden we al een wagon gezien met Zuid-Koreaanse bewaking. Bij een van de stops wil Rodrigo graag gaan kijken. Vlado loopt met hem mee, maar ze kunnen de wagon niet vinden. Bij de stop in Ekaterinburg (vroeger Swerdlowsk) in de nacht, gaat Rodrigo in z’n eentje op pad en dan blijkt dat ze overdag de verkeerde kant van de trein op zijn gelopen. Hij ziet wat mensen voor de wagon staan onder strenge bewaking.
Ekaterinburg is nu de onofficiele hoofdstad van het Oeral-gebied (eigenlijk de bergen die Europa en Azie van elkaar scheiden), het meest industriele en vervuilde gebied van Rusland.
Temperatuur is ca. 10 graden en het regent/miezert een beetje.
Iedere wagon heeft een eigen Provodnica die de boel netjes schoon houdt en dat doet ze ook echt! Toiletten worden om de haverklap schoongemaakt en zijn voorzien van zeep, papieren handdoekjes, toiletpapier en papieren-wcbril-dingen. Onze coupe is zelfs gestofzuigd.
Reacties
Reacties
Ik heb het stukje over Kirov overgeslagen ...
Is er ook een niet-snurken coupe?
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}