Het is logisch dat er een terugslag moet komen en dat was vanochtend toen om 6 uur de wekker ging (Nederlandse tijd). Na een copieus (ha! Look that up) ontbijt spoedden wij ons naar de receptie, nieuwsgierig naar Boris.

Om te spreken van een tweede terugslag gaat te ver. Boris heeft alles wat je van een gids verwacht. Een enorme hoeveelheid kennis van de stad en omgeving en .... hij spreekt Nederlands. Alleen verandert in oktober nogal wat in St. Petersburg, met name de openingstijden van de musea. Waar we dus om 10 uur fris en fruitig klaar stonden bij de Izaakkathedraal bleek deze pas om 11 uur open te gaan. Geen probleem, eerst op pad dan maar naar de Petrus en Paulus Vesting in de delta van de Neva. Daar natuurlijk een bezoek gebracht aan de Petrus en Paulus kathedraal. Geweldig! Wat een pracht en praal. Kleine bijkomstigheid: In de Russisch orthodoxe kerk wordt tijdens de diensten niet gezeten! Niemand niet. De langste mis is tijdens de paasnacht. Uurtje of zes duurt dat. Geluisterd naar een prive concert van vier jonge mannen met als resultaat: wij twee cd’s in-the-pocket en zij een goede dag. Voor Vlado hier nog een ikoon op de kop getikt van Vladimir. Deze vorst Vladimir heeft ervoor gezorgd dat het geloof werd uitgedragen.

De Izaakkathedraal heeft een geweldig geschiedenis. In feite is de kathedraal die er nu staat de vierde, waar ze overigens veertig jaar over hebben gedaan. Maar dan heb je ook wat. Fantastische mozaieken (toch heel vaak gezien vandaag) en enorme schilderijen. Veel, veel, goud.

In de bus gestapt en tussen de middag op advies van Boris gegeten bij: Subway (ja, ja) oftewel bouw je broodje.

Toen door naar de Hermitage. Boris bewijst hier (weer) naast zijn kennis ook zijn kunde om rijen te omzeilen. Dat scheelt ons veel tijd. In zo’n drie uur gaan we het museum door met oog voor het gebouw en de inhoud. Volgens mij kun je hier wel een weekje doorbrengen voor je elk plekje gezien hebt. Zo veel moois gezien!

Fred, we hebben inderdaad het Kempinski gezien. Duizend Euro per nacht betaal je daar. Guus had overigens een appartement. We hebben er een foto van geschoten.

Rode draad door het verhaal (hoe kan het ook anders): Peter de Grote, zijn binding met Nederland en de tsaren en hun families en hun tragische einde. (doodgeschoten, verbrand en met zuur overgoten).

Aan het eind van de excursiedag hadden we absoluut behoefte aan koffie of iets vergelijkbaars. Onze uitnodiging heeft Boris afgeslagen. Hij moest nog naar huis lopen en was moe. We did it! Wij waren ook moe, maar waren vlakbij het hotel.

Na een pitstop in het hotel (voor de geinteresseerden Nevsky Grand Hotel) op pit voor een avondmaaltijd. Een beetje van de hoofdweg afgegaan en terechtgekomen in een soort cafe/restaurantje waar de waterpijp ook de ronde deed. We zijn gegaan voor de Borscht (bietensoep voor Vlado) en Champignonsoep met spiezen (varkensvlees en kip) en een toetje dat na wat aarzeling ook onze tafel bereikte. Soort warme chocoladecake met ijs, slagroom en warme aardbeien. Yes, niet verkeerd.

Morgenochtend ben ik de pisang. 9 uur (nog steeds beetje 7 uur) present bij de receptie voor een tocht met metro en bus naar het Peterhof (ca. 80 km buiten St. Petersburg). Wil ook de de Bloedkathedraal zien, dus dat wordt weer een fikse tippel.

Bedankt aan iedereen (bekenden en “volgers”) die een berichtje achterliet!!!!

O ja, ons internet is errruugggggggggg langzaam. (Facebook nog niet gelukt) Probeer al steeds foto’s erop te zetten, maar gaat hem niet worden. Ik blijf proberen! Laters ...